چون من و تو میتونیم به همه اتفاقای غم‌انگیزمون هم بخندیم. چون من و تو یاد گرفتیم که پا به پای هم ناراحتیا رو جا بذاریم و به سمت نور حرکت کنیم.
چون من خنده‌های واقعی‌ام رو با تو تجربه کردم.
چون من و تو بدون نگرانی از قضاوتای بقیه بلند بلند قهقهه میزنیم.مثل امروز ؛ انقدر خندیدیم که بقیه گفتن چرا چشماتون خیسه و ما نفس نداشتیم حرف بزنیم.
چون من با آدمای کمی، میتونم واقعیِ واقعی باشم و تو از همون آدمایی.
چون ملاکم برای انتخاب دوست تجربه‌ی واقعی بودن خودته باهاشون، تجربه تمام حس‌های خوب و حتی بده جهانه. تجربه‌ی دعواهایی که یه روز هم نمیتونن دووم بیارن ! تجربه‌ی رازهایی که فقط بین من و توعه.
ملاک من برای انتخاب رفیق ، اینه که بعد یکی دو ساعت ندیدنش، وقتی عکسش رو می‌بینی دلت تنگ میشه براش.
جالیز