هر وقت که احساس می کنم زندگی داره از بدنم خارج میشه و بازم قراره پرت شم ته چاه، تو رو یادم میاد و انقدر خوبی که حتی فکر کردن بهت یه مسیر سبز که نور خورشید ملایم بهش میتابه رو نشونم میده. اینو اینجا می نویسم چون حس میکنم آدما همه چیزای خوب رو ازم میگیرن.