اینکه هنوز بعد از نزدیک سه سال از رابطه ام، همون حس روزای اول رو میخوام داره اذیتم می کنه. دلم میخواد همون جوری اهمیت بده، همونجوری عاشقانه دوستم داشته باشه، با همون شور و اشتیاق زیادی که داشت. مثل همون روزی که من ازش ناراحت بودم و میدونست کجا دارم میرم و اومد دزدکی نگاهم کرد و رفت. من اون حس رو بازم میخوام ولی اشتباهه نه؟ مگه من خودم همون آدمم که بازم همونارو میخوام؟ کاش بپذیرم که بعد گذشت یه مدت همه اون شور فروکش میکنه و جاشو به چیزای دیگه میده. من بزرگترین اشتباهم حرف زدن درباره رابطم و جریاناتش با ادمای دیگه بود. که بعدش حرفاشون اذیتم کنه و نتونم بهشونم عمل کنم.