شاید راهش، تنها راهش، این باشه که ببخشمت. نه به حرف، دلم ببخشه تو . یادم بره چیزایی که اذیتم میکنه و همیشه جلوی چشممه، حتی اگه دربارشون حرف نزنم. یادم بره حرفای بی رحمانه ات رو، اون پیام رو، چیزایی که منو خورد کردن. چیشد که همه حسم انگار پرید؟ من واقعا دوست داشتم و برام کافی بودی. اما از وقتی حرمتای بینمون از بین رفت و همه چی بهم ریخت و حرفای بدی زدیم انگار دلای جفتمون خیلی از هم دور شد. دستای همو میگرفتیم و اون عشق اول بینمون نبود. دلم میخواد تو این شبی که تا صبح باونه ببخشمت. دلم میخواد برم زیر بارون و هر چی که باید پاک بشه رو بارون بشوره. من می بخشمت چون ادما اشتباه میکنن و من و تو هم ادمیم. می بخشم چون میدونم هنوزم میشه بخشید..